Kısa Süren Saltanat

    Hiç kral olmak istemediği halde kral olmak zorunda kalan Pippin ! Hiç bir kralı bu kadar sevmemiştim galiba.

    Bay Pippin Paris'te Marigny Caddesi'ndeki 1 numaralı evinde kendine yeni bir teleskop bile alamayacak durumda yaşarken kendini bir anda Versailles'de kral olarak bulur. Bay Pippin bunun bir şaka olduğunu düşünse de gerçekliğin tam ortasındadır.

    "Beni çalıdan böğürtlen koparır gibi aldılar, daha önce pek çok emsalin gelip geçtiği, çoğunun kötü, hepsinin başarısız olduğu bir mevkie getirip oturttular."

    Fransa hükümetinin yaşadığı krizler ve istikrarsızlık meclisi yeniden saltanatı getirme fikrinin kucağına bırakır. Zaten bu gün için fırsat kollayanlar da karar için yerlerini çoktan almıştır. Ancak durum işleri iyiye değil elbette kötüye götürecektir.

    Açıkçası yeniden bir Saltanat düzeni hakim olsa ne kadar kötü olur diye düşünüyorsanız bu kitabı okumanıza gerek yok. Bu merakınızı gidermek için zaten herhangi bir kitabı okumanıza gerek yok çünkü inanın bana düşündüğünüzden bile kötü olacaktır. Fakat Siyasi Bilimler'de çok sık söylenen bir şey vardır: "Güç insanı yozlaştırır, mutlak güç ise mutlak yozlaştırır." Kitapta bu cümleyi görmek bile bende, her şeyin yeterince hicvedildiğine dair gerekli duyguları uyandırmaya yetti. Bu cümleye de Pippin ve Charlie Amca arasında geçen bir konuşmada şu şekilde yer veriliyor:

"...güç insanı yozlaştırır, mutlak güç ise mutlak yozlaştırır dese, ne derdin ?"

"Güç yozlaştırmaz." dedi Pippin. "Korku yozlaştırır. Belki gücü kaybetme korkusu."

    Artık ne yozlaştırır kararı size bırakıyorum ama insan ırkı genel olarak yozlaşacak bir şey bulma ve önünde sonunda da yozlaşma üzerine kurar siyasetini.

Ve sonunda bu kısa Saltanat da son bulur.

"Ben kral olmayı kendim istemedim," dedi boğuk bir sesle. "Olmayayım diye yalvardım. Siz aslında bir kral istemiyordunuz. Bir piyon istiyordunuz." Kendini tutamayıp bağırdı. "Ama kendinize bir kral seçtiniz... Tanrı size bir kral verdi... ya da kocaman bir şaka yaptı."